Podstawą pojawienia się bólu pleców jest reakcja organizmu człowieka na podrażnione korzenie nerwowe, które znajdują się w obszarze między 12. żebrem a kością ogonową. Często przyczyną bólu pleców są zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne kręgosłupa lędźwiowego spowodowane chorobami takimi jak osteochondroza czy spondyloartroza.
Przyczyny bólu pleców
Najczęściej ból w odcinku lędźwiowym kręgosłupa jest wywoływany przez zmiany w nim. Takie zmiany należy traktować bardzo poważnie, nie licząc, że „przejdą same". Najczęstsze zmiany w tej części kręgosłupa to:
- Osteochondroza;
- Występ krążków międzykręgowych;
- Przepuklina dysku;
- Spondyloartroza.
Charakterystyczną cechą bólu pleców jest nasilenie objawów bólowych wraz ze wzrostem zakresu ruchu w dolnej części pleców.
Inne, równie poważne przyczyny bólu pleców to:
- złamania kręgów;
- Przerzuty nowotworowe i same nowotwory;
- Zakaźne i niezakaźne uszkodzenia kręgosłupa;
- Napromienianie bólu (rozprzestrzenianie się fali bólu) wywołanego chorobami ginekologicznymi lub urologicznymi.
Wiesz to?. .
Według statystyk do 90% bólu pleców jest spowodowane dysfunkcjami formacji mięśniowo-powięziowych kręgosłupa lędźwiowego. A tylko 10% całkowitej liczby przypadków bólu krzyża jest związanych z zaburzeniami związanymi ze strukturami kostnymi (zaburzeniami kręgosłupa).
Nauka udowodniła, że bardzo często przyczyną osteochondrozy i spondyloartrozy w tym dziale jest przemieszczenie kręgów (które, nawiasem mówiąc, są dość łatwe do skorygowania).
Nawiasem mówiąc, to właśnie przemieszczenie kręgów w tym odcinku kręgosłupa jest często przyczyną bólu w dolnej części pleców u dzieci i młodzieży.
Zablokowanie stawów międzykręgowych (blok) powoduje reakcje mięśniowo-toniczne, które są zapętlone według schematu ból-napięcie-ból.
Mówiąc o przyczynach bólu krzyża, chciałbym opowiedzieć Czytelnikowi o praktyce, która została wprowadzona do terapii bólu krzyża w latach 80-tych ubiegłego wieku. Wtedy przyczyną zapalenia korzeni nerwowych był charakter zakaźny i bezskutecznie próbowano leczyć bóle krzyża za pomocą antybiotykoterapii.
Z biegiem lat nowe techniki diagnostyczne, takie jak MRI kręgosłupa lędźwiowego, udowodniły, że prawdziwe zapalenie nie zawsze jest przyczyną bólu lędźwiowego.
Klasyfikacja bólu pleców
Traumatolodzy, chirurdzy, kręgowcy, kręgarze, zwyczajowo rozróżnia się kilka rodzajów bólu pleców:
- Lumboishalgia. Charakterystyczną cechą tego bólu jest jego „oddawanie" nodze. Jest to jeden z najpoważniejszych objawów, które mogą wskazywać na obecność przepukliny międzykręgowej;
- Lumbodynia. Charakteryzuje się bolesnym charakterem, często ma przewlekły przebieg. Często jest to „nagroda" za długotrwałe obciążenie kręgosłupa podczas siedzącej pracy;
- Lumbago. To ostre lumbago. Zwykle jest to reakcja organizmu na przeciążenie i hipotermię.
Czynniki ryzyka
Wśród czynników ryzyka wystąpienia objawów bólowych w okolicy lędźwiowej należy wymienić i podkreślić:
- Przedłużająca się hipotermia, przeciążenie i przebywanie w jednej pozycji odcinka lędźwiowego kręgosłupa;
- Słaby aparat mięśniowo-ścięgnowy w dolnej części pleców;
- Palenie, alkohol i nadwaga, które dodatkowo obciążają kręgosłup;
- Różne krzywizny kręgosłupa, których nie można skorygować;
- Przewlekłe niedobory witamin i minerałów;
- Nieodpowiednie odżywianie.
Diagnostyka bólu krzyża
Przed jakimkolwiek leczeniem bólu krzyża konieczne jest przeprowadzenie jakościowej diagnozy. Warto zauważyć, że współistniejące choroby mogą być przyczyną bólu. Dlatego należy wykluczyć urologiczne, ginekologiczne patologie nerek.
Często diagnozowanie bólu krzyża jest proste. W niektórych przypadkach wystarczy badanie lekarskie i wywiad. W ciężkich przypadkach może być konieczne wykonanie dodatkowych czynności diagnostycznych w postaci rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej, prześwietlenia odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Prognozy
Ból krzyża jest dość powszechnym problemem, a mimo to nie powinieneś być z tym nieostrożny. Nie dręcz się bólami i nie daj się zmęczyć. Jeśli nie znikną przez 2-3 dni, należy natychmiast skontaktować się ze specjalistą, aby je powstrzymać.
Co to jest bańki? Bańki - zakończenie choroby lub procesu patologicznego.
Główne projekcje różnią się w zależności od wieku, w którym pojawiły się bóle i ich przyczyn. Najbardziej niekorzystne rokowanie to pojawienie się bólu w młodym wieku. Przewiduje się wczesne (w wieku 20-22) powstawanie wypukłości z powstawaniem przepuklin międzykręgowych w wieku 30-35 lat. Ponadto, jeśli problemy nie są leczone, przebieg przepuklin może ulec pogorszeniu przez rozlane objawy neurologiczne, choroby naczyniowe i dysfunkcje autonomiczne. Bardziej korzystne rokowanie można uzyskać z pojawieniem się bólu w wieku 50 lat lub więcej, z jego wyraźną lokalizacją w odcinku lędźwiowym kręgosłupa i łatwą jego ulgą. W większości przypadków taki objaw bólowy opiera się na zmianach zwyrodnieniowych i dystroficznych, a rokowanie jest korzystne.
Leczenie bólu krzyża
Stan, w którym zdecydowanie powinieneś skonsultować się z lekarzem:
- Niedawna kontuzja dolnej części pleców;
- Zwiększony ból w nocy;
- Obciążona historia onkologiczna;
- Niedawno przeniesione choroby zakaźne;
- Bobowi towarzyszy nietrzymanie moczu i/lub kału;
- Pierwszy w moim życiu atak bólu krzyża o dużej intensywności;
- Stale wysoka fala bólu w dolnej części pleców, która nie jest korygowana przy zmianie postawy lub podczas ruchu
- Deficyt neurologiczny, zmiany w świadomości aż do jej utraty.
Podczas leczenia bólu krzyża należy zająć się przyczyną. Często są to zmiany z kręgów i aparatu mięśniowo-więzadłowego.
Wśród środków terapeutycznych stosowanych zwykle w przypadku dolegliwości bólowych w okolicy lędźwiowej należy wymienić:
- Eliminacja podwichnięcia kręgów;
- Środki unieruchamiające;
- Środki do znieczulenia i eliminacji procesu zapalnego;
- Kształtowanie się optymalnego stanu aparatu mięśniowo-więzadłowego i prawidłowego fizjologicznego stereotypu ruchowego u pacjenta.
Wśród miar ekspozycji na lek należy wyróżnić zastrzyki lub czopki z diklofenakiem (w przypadku ostrego bólu o dużej intensywności). Pamiętaj jednak, że lek jest przepisywany wyłącznie przez lekarza, po pełnej ocenie Twojego stanu, wskazań i przeciwwskazań.
Główne mity na temat bólu dolnej części pleców
Mit 1. „Jeśli pojawi się ból w dolnej części pleców, należy go leczyć leżąc w łóżku".
Unieruchomienie tylko pogorszy sytuację, spowolni metabolizm substancji w tkankach, nasilając procesy zapalne. Ale to nie znaczy, że z bólem pleców musisz aktywnie uprawiać sport. Pacjent musi obserwować optymalny dla jego stanu tryb ruchu.
Mit 2. „Wystąpienie bólu pleców wskazuje na potrzebę leczenia chirurgicznego".
Mit na poziomie głupoty. W początkowej fazie choroby prowadzącej do bólu w okolicy lędźwiowej u zdecydowanej większości pacjentów operacja nie jest wskazana. Terapię bólu należy rozpocząć od konserwatywnych metod wpływania na niego. Współczesna medycyna ma wiele metod i metod leczenia zachowawczego nawet tak ciężkiej zmiany, jak przepuklina międzykręgowa.
Mit 3. „Ból krzyża można leczyć bez diagnozy"
Kolejne głębokie nieporozumienie. Prawidłowo przeprowadzona diagnostyka często jest w stanie „otworzyć oczy" zarówno lekarzowi, jak i pacjentowi i pomóc im szybciej i skuteczniej uporać się z przyczyną bólu.
Mit 4. „Bóle krzyża można leczyć „cudownymi masażerami", gorsetami, materacami"
Oczywiście pewną ulgę można osiągnąć, jeśli stosuje się masażery (nie w ostrej formie), niektóre metody fiksacji i dobre łóżko. Ale nie wyeliminują przyczyny bólu.
Mit 5. „Ból krzyża nie powinien być zasadniczo leczony. Każdy je ma i nie jestem wyjątkiem ".
Złudzenie zupełnie niezwiązane z rzeczywistym biegiem rzeczy. Według statystyk ból dolnej części pleców występuje u nie więcej niż jednej trzeciej populacji świata. A pozornie duża liczba osób na nią cierpiących wynika z przewlekłego przebiegu chorób kręgosłupa lędźwiowego, które często nie są leczone.